Sinds een aantal maanden had ik het genoegen om Selah Sue te mogen begeleiden tijdens haar microdosing traject. Zij deed in de toonaangevende Belgische krant de Standaard haar ervaring. Lees hier haar verhaal:
De beroemde Belgische zangeres Selah Sue bouwt sinds enkele maanden haar antidepressiva af, met de steun van microdosing XP truffels. ‘Ik ervaar hoe mooi alles is.’
Al sinds haar zestiende leidt Sanne Putseys een leven als artieste, en daar hoorden duizenden interviews en mediaverschijningen bij. Haar leven was ‘chill’, zei ze vaak, en dat woord paste goed bij haar imago: Selah Sue was ‘cool’, openhartig, niet uit haar lood te slaan. Verwondering alom toen ze afgelopen woensdag nerveus als een debutante rondliep op de VRT, en haar koffie omstootte bij Stubru, terwijl ze enkel haar nieuwe ¬single ‘Pills’ kwam promoten. Alsof ze iemand anders was. Dat is ook zo.
‘Ik ben vorig jaar, eind oktober, aan een therapie met psilocybine-houdende truffels begonnen’, zegt ze. Bij ‘magic truffles’, zoals ze ook worden genoemd, gaat het om schimmels die een psychedelisch effect veroorzaken, zoals een intenser beleving van de omgeving. In tegenstelling tot paddenstoelen, die een gelijkaardig effect veroorzaken, zijn de verkoop en het gebruik van verse psychedelische truffels niet verboden bij onze noorderburen. Putseys haalt ze bij Microdose.nl.
Op zoek naar microdosing producten? 🎁
Onze partner Microdose.nl heeft het grootste aanbod aan betrouwbare, legale microdosing producten van natuurlijke herkomst. Verzending alleen binnen de EU.
Je hebt altijd gezegd dat anti¬depressiva (40 mg fluoxetine per dag) jou hielpen. Waarom dan omschakelen?
‘De bijwerkingen van de antidepressiva begonnen me in de weg te zitten. Ik had eerder al drie keer geprobeerd om ermee te stoppen, maar impulsief, en dat was nooit gelukt. Nu werkte ik aan een nieuw album waarvoor ik de verschillende persoonlijkheden in mezelf aan het woord wilde laten, een therapeutische techniek die “voice dialogue” heet. Maar iets in mezelf hield me tegen. Ik voelde me creatief afgevlakt en als mens geblokkeerd. En ik besefte eens te meer hoe snel ik verveeld raakte, hoe lui ik soms was, en ik vroeg me af: ben ik die persoon wel echt? Het was coronatijd, zonder veel verplichtingen, en ik vond dat ik klaar was om iets alternatiefs te proberen.’
Tegelijk met die afbouw van antidepressiva bent u truffels beginnen te gebruiken. Hoe verliep dat?
‘Ik ben eind oktober begonnen met een therapie. Het houdt in dat ik geregeld een microdosis en af en toe een hogere macrodosis neem. Het effect van die eerste microdosis was al meteen voelbaar: spelen met de kinderen verveelde me vroeger, maar nu kon ik me beter inleven in hun fantasiewereld, ze bouwden een kamp en ik ging er helemaal in mee, ik beleefde de natuur ook intenser. Ik voelde een emotionele rust die ik daarvoor niet kende.’
Het medisch onderzoek is niet ¬zover gevorderd dat medisch gebruik van psilocybine aan te raden is. Waarop is uw vertrouwen gebaseerd?
‘Ik word begeleid door de Nederlandse Microdosing coach Hein Pijnnaken, mede oprichter van Microdosing Institute en heb hem wel duizend vragen gesteld. Ik heb veel ervaringen gelezen. Ik word nog steeds begeleid door een psychiater. En ik ga er heel bewust mee om: ik noteer van elke inname wat de effecten zijn. Natuurlijk was ik ook bang. Na vijf weken bouwde ik een pauze in: voor het eerst sinds mijn achttiende nam ik níéts. Ik ben naar zee gegaan met de kinderen en het ging goed. Soms was ik down, maar ik aanvaardde het, terwijl ik vroeger als bezeten zou zijn gaan sporten, of praktische klussen uitvoeren, of mensen zoeken om me gerust te stellen.’
Dank Sanne voor het delen van jouw openhartige verhaal. Dank ook voor jouw vertrouwen en support in Microdosing Institute
Lees hier het hele verhaal van Selah Sue in ‘De Standaard’ Bron: De Standaard
UPDATE: Bericht van Selah Sue:
(1/2) Verdeeld in ondraaglijke stemmingswisselingen.
Links is hoe ik me voel op een goed moment. Rechts is de toestand die me de laatste maanden in zijn greep houdt.
Dit is de meest pijnlijke post ooit. Maar ik voel dat ik het moet delen. Na de release van ‘PILLS’ vertelden duizenden mensen me dat ze zich herkenden in mijn verhaal met antidepressiva.
In de media sprak ik de hoop uit dat ik deze keer – mijn vierde poging in 14 jaar – eindelijk zou kunnen stoppen met het innemen ervan. Als het niet zou lukken zou ik het de mensen laten weten. Ik vind dat ik iedereen die ik een sprankje hoop gaf nu een afsluiting van het verhaal schuldig ben. Of een vervolg.
De eerste maanden zonder antidepressiva waren schitterend. Het voelde alsof er een stolp van me werd afgetrokken. Ik beleefde alles tien keer zo intens en genoot van ongekende creatieve en emotionele hoogtepunten. Het psychedelische pad, sport en meditatie versterkten dat gevoel en deden me denken dat ik steviger en sterker stond dan ooit.
Na ongeveer zes maanden keerde de duisternis terug, totaal onaangekondigd en zonder duidelijke reden of oorzaak. Ik werd wakker met onverklaarbare angst en werd in enkele weken tijd van de hemel naar de hel gekatapulteerd.
Aanvankelijk kon ik de last nog ‘dragen’, dankzij de positieve ervaringen die ik opdeed door psychedelica, mindfulness en mijn dagelijkse joggingroutine. Maar het werd al snel te groot. Te overweldigend. Ondraaglijk.
Het is pure hersenchemie, zegt mijn psychiater. Helaas is er voor een select aantal mensen niet veel aan te doen. Opnieuw beginnen met de antidepressiva bleef mijn enige optie. En weer, net als 14 jaar geleden, heb ik het gevoel dat het mijn leven redt.
2/2) Het is nu dag 25. De allesoverheersende duisternis begint langzaam op te klaren, maar de pijn is er nog steeds. Het is een hels tussenstadium maar de ervaring zegt me dat het beter zal worden. Ik houd vol. Ik kijk er nu naar uit om me gewoon ‘OK’ te voelen. Genieten van de kleine dingen. Wat evenwicht krijgen. Ik ben hoopvol omdat ik 14 jaar lang een mooi en gelukkig leven heb geleid met medicatie. In ‘PILLS’ stel ik mezelf de vraag, maar nu weet ik mijn persoonlijke antwoord:
Ik heb liever een stabiel, enigszins afgevlakt emotioneel leven met pillen, dan dat ik explosieve ups en wanhopige downs meemaak zonder pillen.
De laatste maanden heb ik mijn rol als artiest en moeder relatief ‘goed’ kunnen vervullen, dankzij de steun van mijn ongelooflijke partner en iedereen van mijn entourage op tournee. Jullie zijn goud waard.
Tot slot wil ik als peetmoeder van @projecttegek dit nog eens herhalen: Doorbreek het taboe over psychisch lijden, de meesten van ons zullen het vroeg of laat meemaken. Is dat het geval, omring je dan met mensen, spreek je uit. Zoek actief naar verbinding en hulp. Er is altijd hoop.
Aan iedereen die een moeilijke tijd doormaakt: Ik denk aan je. Ik voel je. Ik hou van je. Het zal beter worden, verlies de hoop niet.